Με την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και του διαδικτύου στις αρχές της δεκαετίας του 90, δε θα μπορούσε να αποφευχθεί η εισαγωγή του εμπορίου στον τομέα αυτόν. Πιο συγκεκριμένα το 1994 δημιουργείται για πρώτη φορά ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες των διαδικτυακών διαδικασιών ανάπτυξης, προώθησης, πώλησης, παράδοσης, εξυπηρέτησης και πληρωμής προϊόντων και υπηρεσιών. Δε θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο πέρα από το Ηλεκτρονικό Εμπόριο ή όπως αλλιώς είναι παγκοσμίως γνωστό ως e-commerce, eCommerce ή e-comm. Μιλάμε για έναν μηχανισμό που έχει πάρει έως και σήμερα τεράστιες διαστάσεις και αναμένεται να πάρει ακόμα μεγαλύτερες, καθότι υπολογίζεται ότι η παγκόσμια αγορά των ecommerce πωλήσεων μέχρι το 2020 θα έχει ξεπεράσει τα 27 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο όρος αυτός περικλείει κάθε είδους ηλεκτρονική συναλλαγή, η οποία πραγματοποιείται μεταξύ δύο φορέων και εκτελείται αποκλειστικά και μόνο σε ηλεκτρονικό επίπεδο. Δηλαδή είτε μέσω διαδικτύου, τηλεφώνου ή ακόμη και φαξ, χωρίς να καθίσταται απαραίτητη η φυσική παρουσία των αντισυμβαλλόμενων μερών στη συναλλαγή.

Σε αυτό το σημείο, είναι απαραίτητο να διευκρινιστούν τα 4 βασικά είδη μοντέλων e-commerce, μέσω των οποίων εξηγούνται ως επί το πλείστον οι περισσότερες συναλλαγές μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων.

1) Business to Consumer (B2C):

Όταν δηλαδή ένα αγαθό ή μια υπηρεσία πωλείται από την επιχείρηση απευθείας στον καταναλωτή.

2) Business to Business (B2B):

Όταν μια επιχείρηση πουλάει ένα αγαθό ή μια υπηρεσία σε μια άλλη επιχείρηση.

3) Consumer to Consumer (C2C):

Όταν ένας καταναλωτής πουλάει ένα αγαθό ή μια υπηρεσία σε έναν άλλο καταναλωτή. Βασικό παράδειγμα εδώ αποτελεί η χρήση του eBay, όπου οι καταναλωτές πωλούν μεταχειρισμένα προϊόντα τους σε άλλους καταναλωτές.

4) Consumer to Business (C2B):

Όταν ένας καταναλωτής πουλάει κάποιο προϊόν ή υπηρεσία σε μια επιχείρηση ή σε έναν οργανισμό. Για παράδειγμα, ένας φωτογράφος ή ένας γραφίστας πουλάει το υλικό που διαθέτει σε μία επιχείρηση, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει προς όφελος της.

Πέρα όμως από τα βασικά είδη μοντέλων, το e-commerce μπορεί να πάρει διάφορες μορφές και διαστάσεις, όπως συμβαίνει και στις φυσικές συναλλαγματικές σχέσεις μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα υπάρχει:

  • Το λιανικό εμπόριο (Retail)
  • Το χονδρικό εμπόριο (Wholesale)
  • Η πώληση λιανικής χωρίς απόθεμα, αλλά μέσω συνεργασίας με χονδρέμπορους (Dropshipping)
  • Η χρηματοδότηση από το πλήθος (Crowdfunding)
  • Τα φυσικά ή ψηφιακά προϊόντα (Physical or digital products)
  • Οι συνδρομές (Subscriptions)
  • Οι υπηρεσίες (Services)

 

Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί ότι για την σωστή ανάπτυξη μιας e-commerce επιχείρησης, βασικό ρόλο παίζει η αξιοπιστία την οποία εμπνέει. Τομέας βέβαια, ιδιαίτερα σημαντικός στον διαδικτυακό κόσμο, στον οποίο κάθε καταναλωτής έχει το δικαίωμα της δημόσιας άσκησης κριτικής μέσω των σχολίων του, για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που παρέλαβε από το ηλεκτρονικό κατάστημα.

Επιπλέον, καθίσταται αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι πολλοί είναι οι οικονομολόγοι, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με το ηλεκτρονικό εμπόριο. Ως γενικό συμπέρασμα, οι περισσότεροι έχουν καταλήξει στο ότι το e-commerce έχει οδηγήσει σε έντονο ανταγωνισμό των τιμών, καθώς η ικανότητα του καταναλωτή να συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με τις τιμές στον διαδικτυακό χώρο είναι κατακόρυφα αυξημένη σε σχέση με το φυσικό εμπόριο. Αυτό αποτελεί έναν από τους κύριους λόγους ανάπτυξης των μεγάλων εταιρειών σε βάρος των μικρότερων, επειδή οι πρώτες έχουν την δυνατότητα χρήσης οικονομιών κλίμακας, ώστε να προσφέρουν χαμηλότερες τιμές από τις υπόλοιπες. Αναμφίβολα, το e-commerce αποτελεί, αν όχι το σημαντικότερο, έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες της αγοράς, τόσο σήμερα, αλλά και πολύ περισσότερο στο μέλλον με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Δημήτριος Καρδιτσάς

Φοιτητής οικονομικών επιστημών Α.Π.Θ.

Απάντηση