Σύντομο Ιστορικό: Μετά την χρηματοοικονομική κρίση και την κρίση δημοσίου χρέους που ακολούθησε κρίθηκε επιτακτική η ανάγκη για υλοποίηση μιας Τραπεζικής ένωσης στα πλαίσια ολοκλήρωσης της ήδη υπάρχουσας Οικονομικής και Νομισματικής ένωσης. Η υλοποίηση αυτή πραγματοποιήθηκε και ακόμη πραγματοποιείται σε δυο φάσεις. Η μια ήταν από το 2010 έως το 2013 και η άλλη από το 2014 και αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2020. Η ένταξη των χωρών της Ο.Ν.Ε. είναι υποχρεωτική, ενώ μπορούν να συμμετέχουν και μέλη της Ε.Ε. εθελοντικά.

Δομή Τραπεζικής Ένωσης:  Η τραπεζική ένωση αποτελείται από τρία μέρη. Το πρώτο μέρος είναι το Ενιαίο Εγχειρίδιο Κανόνων. Είναι ο κεντρικός πυλώνας της ένωσης και περιέχει μια δέσμη νομοθετικών κειμένων που αφορούν μεταξύ άλλων κεφαλαιακές απαιτήσεις, συστήματα εγγύησης καταθέσεων και κανόνες για την διαχείριση προβληματικών τραπεζών. Το δεύτερο μέρος είναι ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός και αφορά την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος. Μέσω μιας υπερεθνικής τραπεζικής εποπτικής αρχής εξασφαλίζεται η ευρωστία του τραπεζικού τομέα της Ε.Ε. Κυρία ευθύνη έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Στα πλαίσια της εποπτείας εφαρμόζονται περαιτέρω μέτρα για την μείωση κινδύνων και για την θέσπιση συστήματος ασφάλισης καταθέσεων. Το τρίτος μέρος είναι ο Ενιαίος Μηχανισμός Εξυγίανσης. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός αποτελείται από δυο τμήματα. Το ένα είναι το Συμβούλιο Εξυγίανσης και το άλλο είναι το Ταμείο εξυγίανσης που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις χρεοκοπίας των τραπεζών.

Στόχοι Τραπεζικής ένωσης:  Τέσσερις είναι οι στόχοι της ένωσης. Η «οχύρωση» των τραπεζών έναντι σε μια μελλοντική κρίση, η πρόληψη καταστάσεων όπου το βάρος θα επωμιστούν οι πολίτες και οι καταθέσεις τους, η μείωση του κατακερματισμού της αγοράς και η ενίσχυση της δημοσιοοικονομικής σταθερότητας στην Ε.Ε.

Γιατί δημιουργήθηκε η Τραπεζική ένωση ; Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω αυτό που ώθησε στην δημιουργία της τραπεζικής ένωσης ήταν η οικονομική κρίση. Όταν τα πιστωτικά γεγονότα άρχισαν να συμβαίνουν, κάθε χώρα έσπευσε να προστατεύσει το σύστημα της. Η διαφορετική αντιμετώπιση σε εθνικό επίπεδο σε συνδυασμό με την αλληλεξάρτηση των τραπεζών  και των κυβερνήσεων , οδήγησε πολλά μέτρα στην αποτυχία και επιδείνωσε την κατάσταση σε ορισμένες περιπτώσεις. Επιπλέον η αγορά κατακερματίστηκε και διαταράχτηκε ο δανεισμός στην πραγματική οικονομία. Έτσι κρίθηκε αναγκαίο να υπάρξει μια συντονισμένη αντιμετώπιση κάτω από ένα ολοκληρωμένο  χρηματοοικονομικό πλαίσιο και παράλληλα να ολοκληρωθεί η Οικονομική και Νομισματική ένωση. Έτσι δημιουργήθηκε η Τραπεζική ένωση

Δράσεις της Τραπεζικής ένωσης: Στα πλαίσια της δημιουργίας ενός κλίματος χρηματοπιστωτικής σταθερότητας η Τραπεζική ένωση εγγυάται στα μέλη της καταθέσεις έως 100.000 ευρώ. Έτσι δημιουργεί στους καταθέτες ένα αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης και αποφεύγονται ακραίες αντιδράσεις , όπως υπερβολικές αναλήψεις, πράγμα που ωφελεί το τραπεζικό σύστημα , τόσο στην πράξη όσο και στην φήμη του. Στην περίπτωση που συμβεί κάποιο πιστωτικό γεγονός, η ένωση μεταχειρίζεται ειδικά τις καταθέσεις μικρομεσαίων επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής της. Συγκεκριμένα υπάρχει χρηματοδότηση, όπου το 0,8% των καλυπτόμενων καταθέσεων εισπράττονται  σε βάθος 10 ετών. Αν είναι ανεπαρκή, τότε εισπράττει και άλλα κεφάλαια εκ των υστέρων , ενώ παράλληλα το σύστημα εγγύησης έχει πρόσβαση σε δάνεια από τρίτους του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα και στον εθελοντικό μηχανισμό αμοιβαίου δανεισμού. Άλλη μια δράση είναι τα stress tests. Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών( EBA) και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ECB) προσομοιώνουν «ακραίες καταστάσεις» με σκοπό την αξιολόγηση των τραπεζών .Σε περίπτωση που εντοπιστούν ελλείψεις κεφαλαίου  ενεργοποιείται η συμφωνηθείσα αλληλουχία πράξεων για την ανακεφαλαιοποίηση. Οι τράπεζες αντλούν κεφάλαια από αγορές ή άλλες ιδιωτικές πηγές. Αν αποτύχουν τότε αναζητείται δημόσιο χρήμα σε εθνικό επίπεδο. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, τότε αναζητείται εισροή κεφαλαίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τους μηχανισμούς του. Στην ακραία περίπτωση που όλοι αυτοί οι μηχανισμοί αποτύχουν, τότε ακολουθείται το εθνικό σύστημα σταθερότητας.

bank

Συμπέρασμα:  Η συμβολή στην εμπιστοσύνη καταναλωτών και επιχειρήσεων, στην χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, στην προστασία των καταθέσεων  και στην εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού σε μια εποχή όπου η παγκοσμιοποίηση οδηγεί σε στην ραγδαία μετάδοση των κρίσεων  κάνουν την τραπεζική ένωση σημαντική για  την εύρυθμη λειτουργία του όλου συστήματος της Οικονομικής και Νομισματικής ένωσης. Άλλωστε ένα ολοκληρωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι άμεσα συνυφασμένο με την επιστροφή στην ανάκαμψη και την μεγέθυνση.

 

ΠΗΓΕΣ

http://www.consilium.europa.eu/el/policies/banking-union/

http://www.europedia.moussis.eu/books/Book_2/3/7/3/4/?lang=gr&all=1&s=1&e=10

http://www.europarl.europa.eu/atyourservice/el/displayFtu.html?ftuId=FTU_4.2.4.html

http://www.kathimerini.gr/814677/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-h-shmasia-kai-oi-epiptwseis-ths-trapezikhs-enwshs

Απάντηση