Η πρώτη πετρελαϊκή κρίση παρουσιάσθηκε την περίοδο του Αραβο-Ισραηλινού πολέμου του Yom Kippur (1973-1974), όπου σημειώθηκε μεγάλη αύξηση στις τιμές του πετρελαίου, εξαιτίας του πετρελαϊκού εμπάργκο των Αραβικών χωρών απέναντι στις ΗΠΑ και την Ολλανδία. Ταυτόχρονα, μειώθηκε η άντληση και προσφορά πετρελαίου στο πλαίσιο της συμφωνίας του ΟΠΕΚ.

Τα χρόνια μετά το 1971, ο ΟΠΕΚ αναπροσάρμοζε την τιμή του πετρελαίου ανάλογα με τις συναλλαγματικές υποτιμήσεις. Η αύξηση της τιμής το 1973, αποτέλεσε το φυσικό επακόλουθο της λογικής προσαρμογής στις νέες συνθήκες, που δημιουργήθηκαν μετά την αποδέσμευση από τον κανόνα του χρυσού, δηλαδή πλέον, η τιμή εκφραζόταν σε διαφορετικό προϊόν.

Μολονότι η διάρκεια του πετρελαϊκού εμπάργκο ήταν σχετικά σύντομη, (19/10/1973 έως 17/3/1974) καταγράφηκε κατακόρυφη πτώση στα χρηματιστήρια των αναπτυγμένων χωρών, αυξήθηκε η ανεργία και οι τιμές του πετρελαίου ακόμα και μετά το πέρας του εμπάργκο, παρέμειναν υψηλές. Η τιμή του αργού πετρελαίου φτάνει στα 12 δολάρια το βαρέλι από τα 2,5 δολάρια, μία αύξηση περίπου 300%.

Η δεύτερη πετρελαϊκή κρίση σημειώθηκε την περίοδο της ισλαμικής Ιρανικής επανάστασης (1979-1980). Η πολιτική αναταραχή στο Ιράν (το οποίο αποτελεί την δεύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα του ΟΠΕΚ), επηρέασε σημαντικά τον πετρελαϊκό τομέα της χώρας, μειώνοντας την παραγωγή και τις εξαγωγές. Παρά την αύξηση της παραγωγής  πετρελαίου από τον ΟΠΕΚ, οι τιμές πήραν την ανιούσα με την τιμή του αργού πετρελαίου να φθάνει στα 35-40 δολάρια το βαρέλι και το πρόβλημα έγινε περισσότερο έντονο, από τον πανικό και την σπασμωδική αντίδραση των αγορών. Αξιοσημείωτο αποτελεί η διακήρυξη του περίφημου  «Δόγματος  Carter» τον  Ιανουάριο του 1980, όπου ενδεχόμενη πετρελαϊκή κρίση για τις ΗΠΑ θα ισοδυναμούσε με πόλεμο. Συνεπώς, οποιαδήποτε απόπειρα παρέμβασης στα συμφέροντα της Αμερικής στην περιοχή του κόλπου, θα ισοδυναμούσε με επίθεση εναντίον της Αμερικής.

Μετά το 1980 οι τιμές του πετρελαίου έπεφταν για έξι συνεχόμενα έτη και κορυφώθηκαν το 1986 με μία πτώση 46%. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της μειωμένης ζήτησης και της υπερβολικής παραγωγής, οδηγώντας τον ΟΠΕΚ στο να χάσει την ενότητα του. Εξαγωγείς πετρελαίου, όπως το Μεξικό, η Νιγηρία και η Βενεζουέλα επεκτάθηκαν σημαντικά, ενώ οι ΗΠΑ και η Ευρώπη πήραν περισσότερο πετρέλαιο από το Prudhoe Bay και τη Βόρειο Θάλασσα.

Η περίοδος αυτή τερματίστηκε στις αρχές του 1986, όταν η Σαουδική Αραβία εγκατέλειψε την πολιτική περιορισμού της παραγωγής της. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο ρυθμός της οικονομικής ανάπτυξης και κατά συνέπεια η παγκόσμια ζήτηση για πετρέλαιο και ενέργεια γενικότερα κορυφωνόταν.

Το τρίτο, και πιο σύντομο, πετρελαϊκό σοκ εκδηλώθηκε στο δεύτερο μισό του 1990 ως αποτέλεσμα της κρίσης στον Περσικό Κόλπο, καθώς εκδηλώθηκαν φόβοι για προβλήματα στην προμήθεια και διανομή του πετρελαίου. Φόβοι όμως, οι οποίοι δεν ευδοκίμησαν τελικά, με αποτέλεσμα πολύ σύντομα οι τιμές να επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα.

Το τρίτο επεισόδιο (1990 – 1991) κράτησε μόλις 6 μήνες και ακόμη και στην έξαρσή του είχε ως αποτέλεσμα μόλις τον διπλασιασμό της τιμής του, ενώ το τέταρτο επεισόδιο (1999-2000) κορυφώθηκε με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου περισσότερο από δύο φορές.

Τον Ιούλιο του 2008 η τιμή του βαρελιού του πετρελαίου ξεπέρασε  για πρώτη φορά το ιστορικό όριο των 145 δολαρίων στις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην Ασία.

H διαφορά μεταξύ παραγωγής και ζήτησης πετρελαίου έχει μειωθεί επικίνδυνα και δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού, αφού ένα αναπάντεχο γεγονός θα δημιουργήσει κρίσιμο έλλειμμα στο εύθραυστο πετρελαϊκό ισοζύγιο.

Φτάνοντας στον Ιανουάριο του 2016 είδαμε το πετρέλαιο να κυμαίνεται σε τιμές κοντά στα $28 το βαρέλι αν και μετά από σχετικά μικρό χρονικό διάστημα οι τιμές ανέκαμψαν κοντά στα $40 το βαρέλι. Αυτή η ανάκαμψη είναι πιθανό να μας έδειξε το χαμηλότερο επίπεδο που θα μπορούσε να κινηθεί το πετρέλαιο αυτό το διάστημα, κοντά στα $28 το βαρέλι, και όχι την λήξη της περιόδου των γενικότερα  χαμηλών τιμών.

S1

Αυτή η ‘‘αναταραχή’’ επηρεάζει αλλά και επηρεάζετε από πολλές χώρες, ωστόσο ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

 

Κίνα

Σύμφωνα με την Oil & Gas Journal (κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2015), η Κίνα κατέχει 24,6 δις βαρέλια αποθέματος πετρελαίου, το οποίο είναι το υψηλότερο στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού (εκτός από τη Ρωσία). Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, η παραγωγή πετρελαίου της χώρας έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 50%. Ωστόσο, αυτή η αύξηση της παραγωγής δεν ήταν αρκετή για να καλύψει την εγχώρια κατανάλωση, η οποία έχει αρχίσει να αυξάνεται εκθετικά λόγω της οικονομικής ανάπτυξη. Σύμφωνα με τη US Energy Information Administration, η Κίνα ήταν καθαρός εξαγωγέας πετρελαίου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος καθαρός εισαγωγέας αργού πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου το 2009 στον κόσμο λόγω της ακμάζουσας οικονομία της και ο πρώτος το 2013. Το 2014, η χώρα παρήγαγε σχεδόν 4,6 εκατομμύρια βαρέλια (bbl / d)  πετρελαίου και άλλων υγρών την ημέρα, ενώ η ζήτηση ήταν κοντά στα 10,7 εκατομμύρια βαρέλια  την  ημέρα (bbl / d).

 S2
Ωστόσο, τα τελευταία δύο χρόνια, η χώρα έχει εσκεμμένα μετακινηθεί από μια βιομηχανικά προσανατολισμένη οικονομία σε μια οικονομία με γνώμονα της υπηρεσίες, χρησιμοποιώντας μια σημαντικά λιγότερο ενεργοβόρα προσέγγιση για την ανάπτυξη. Ως αποτέλεσμα, η ζήτηση για αργό πετρέλαιο στη μεγαλύτερη χώρα καταναλωτή πετρελαίου στον κόσμο έχει μειωθεί δραστικά. Το 2014, η αύξηση της κατανάλωσης πετρελαίου της Κίνας αντιπροσώπευε περίπου το 43% της αύξησης της κατανάλωσης πετρελαίου στον κόσμο. Όμως, λόγω της υποτονικής κινεζική ζήτηση για πετρέλαιο κατά το τελευταίο έτος, αναμένεται  ότι η συνεισφορά της χώρας στην παγκόσμια αύξηση της κατανάλωσης πετρελαίου θα πάει κάτω από το 25%. Παρά το γεγονός ότι η πτώση στην κινεζική κατανάλωση πετρελαίου είναι τεράστια, η χώρα εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ποσοστό της συνολικής αύξησης της κατανάλωσης.

Ενώ η αγορά είχε υπολογίσει τις αλλαγές στην τιμή του αργού πετρελαίου λόγο της αλλαγής της ζήτησης της Κίνας, αναμενόταν ότι η συνολική ανάπτυξη της χώρας θα επανέφερε την ζήτηση πετρελαίου σε κανονικά επίπεδα μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, προς έκπληξη όλων, η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας για το 2015 κατά μέσο όρο κυμάνθηκε κοντά στο 7%, σε αντίθεση με την αύξηση άνω του 10% που αναμενόταν.

Δεδομένου ότι η Κίνα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 50% της στοιχειώδους οικονομικής ανάπτυξης σε όλο τον κόσμο, μια επιβράδυνση στην ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία θα σήμαινε μια απότομη πτώση της ζήτησης πετρελαίου.

Ενώ μερικοί μπορεί να ισχυρίζονται ότι η αγορά υπερ-αντιδρά στις οικονομικές συνθήκες στην Κίνα, πιστεύω ότι έχει σοβαρούς λόγους να το πράξει. Εκτός από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας, η οποία φαίνεται να είναι ο βασικός λόγος πίσω από την πρόσφατη αναταραχή στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές, καθώς και τις αγορές εμπορευμάτων, η κινεζική οικονομία έχει ένα πολύ υψηλό χρέος. Αν και οι επίσημοι αριθμοί δεν είναι διαθέσιμοι, οι ειδικοί της αγοράς πιστεύουν ότι το χρέος της Κίνας έχει αυξηθεί σχεδόν δύο φορές γρηγορότερα από την η οικονομία της κατά τα τελευταία 5-7 χρόνια.

Επιπλέον, η Κίνα έχει συνειδητά επιτρέψει στο νόμισμά της να υποτιμηθεί έναντι του δολαρίου των ΗΠΑ για να ενισχύσει τις εξαγωγές της. Το Κινεζικό Yuan έχει υποτιμηθεί σχεδόν 6% έναντι του δολαρίου των ΗΠΑ κατά το τελευταίο περίπου ένα χρόνο αγγίζοντας τα χαμηλά της 5-ετίας. Ενώ το ασθενέστερο Yuan θα κάνει τις κινεζικές εξαγωγές πιο ανταγωνιστικές στις διεθνείς αγορές, αυτό έχει εντείνει τους φόβους των επενδυτών που αφορούν την οικονομική υγεία της χώρας και την ικανότητα των φορέων χάραξης πολιτικής να διαχειριστούν μια επιβράδυνση της οικονομίας.
Έτσι, ο φόβος μιας πιθανής επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας, και η επακόλουθη ύφεση, έχει προκαλέσει έντονη αναταραχή στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές, αφανίζοντας δισεκατομμύρια δολάρια από τις διεθνείς μετοχικές αγορές, ιδιαίτερα από της ασιατικές αγορές. Κατά συνέπεια, η τιμή του αργού πετρελαίου έπεσε κάτω από τα $ 28 ανά βαρέλι, επίπεδα που δεν έχουμε δει από το 2003.

 

 

Ιράν

Αν και ήταν αναμενόμενη προ πολλού, η επίσημη πλέον άρση των κυρώσεων κατά του Ιράν και η συνεπακόλουθη έξοδος της Τεχεράνης από την οικονομική απομόνωση οδήγησαν το πετρέλαιο σε πολύ χαμηλές τιμές έως και κάτω από τα 28 δολάρια το βαρέλι.

«Η αναμενόμενη αύξηση της παραγωγής ιρανικού πετρελαίου δεν μπορούσε να έρθει σε χειρότερη στιγμή εν μέσω πλεονάσματος αλλά και ανησυχίας για την οικονομία» σχολίασε ο Govanni Staunovo, αναλυτής της UBS στη Ζυρίχη. Παράλληλα, ο Adam Longsonτης της Morgan Stanley τόνισε πως «το Ιράν είναι ελεύθερο να πουλά πετρέλαιο στην αγορά και η προσφορά θα έρθει γρήγορα».

Στις 16/1/2016 οι ΗΠΑ ήραν τις κυρώσεις που είχαν οδηγήσει σε μείωση των ιρανικών εξαγωγών πετρελαίου κατά περίπου 2 εκατ. βαρέλια την ημέρα σε σχέση με τα υψηλά προ των κυρώσεων επίπεδα του 2011, σε λίγο παραπάνω από το 1 εκατ. βαρέλια την ημέρα.

Άμεσα, το Ιράν, που είναι μέλος του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Κρατών (ΟΠΕΚ), είπε ότι είναι έτοιμο να αυξήσει τις εξαγωγές του κατά 500.000 βαρέλια την ημέρα.

Αναλυτές της αγοράς θεωρούν, βέβαια, πως δεν μπορεί να επιτευχθεί άμεσα η αύξηση αυτή και υπολογίζουν πως θα χρειαστεί ένας μήνας μετά την άρση των κυρώσεων για να αυξήσει την παραγωγή του κατά 100.000 βαρέλια την ημέρα και έξι μήνες για να την αυξήσει κατά 400.000 βαρέλια την ημέρα.

Απόρροια των ενεργειών του Ιράν ήταν η πίεση της τιμής του πετρελαίου προς τα κάτω.

 S3

 

ΗΠΑ

Τα επίπεδα  παραγωγής πετρελαίου στη Βόρεια Αμερική, και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 30 ετών.

S4

Αυτή η αύξηση στην παραγωγή ενέργειας των ΗΠΑ, όπου το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο εξάγεται από σχιστόλιθο χρησιμοποιώντας υδραυλική διάρρηξη ή αλλιώς fracking, υπήρξε ένας από τους βασικούς λόγους των χαμηλών τιμών του πετρελαίου.

Οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου ιστορικά ήταν μια αιτία για γιορτή στον ανεπτυγμένο κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι απώλειες από τις χαμηλότερες τιμές είναι μεγαλύτερες και ταχύτερες από ό, τι αναμενόταν, καθώς οι εταιρείες ενέργειας περικόπτουν τις επενδύσεις και απολύουν εργαζομένους, ενώ ταυτόχρονα τα κέρδη είναι μικρότερα και πιο αργά.
Οι οικονομολόγοι της JP Morgan Chase, είχαν προβλέψει τον περασμένο Ιανουάριο ότι οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου θα προσέθεταν περίπου 0,7% στο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης το 2015, τώρα εκτιμούν ότι το ποσοστό θα κυμανθεί στο 0,3%.

Ακόμα κι αν πολλοί παραγωγοί σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ έχουν πολύ υψηλότερο κόστος από τους συμβατικούς τους αντιπάλους, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι πρέπει να συνεχίσουν την άντληση για να παράγουν τουλάχιστον κάποια ροή εσόδων για την αποπληρωμή των χρεών και άλλων εξόδων.

 

Ρωσία

Η Ρωσία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου στον κόσμο, και η  δραματική αύξηση των επιτοκίων της στο 17% για τη στήριξη του προβληματικού ρούβλι, υπογραμμίζει το μεγάλο βαθμό στον οποίο η οικονομία της εξαρτάται από τα έσοδα της ενέργειας, με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο να αντιπροσωπεύουν το 70% των εισοδημάτων από τις εξαγωγές.

Η Ρωσία χάνει περίπου $ 2 δις. εσόδων για κάθε πτώση του δολαρίου στην τιμή του πετρελαίου, καθώς και η Παγκόσμια Τράπεζα έχει προειδοποιήσει ότι η οικονομία της Ρωσίας θα συρρικνωθεί κατά τουλάχιστον 0,7% το 2015, εάν οι τιμές του πετρελαίου δεν ανακάμψουν.

Παρά το γεγονός αυτό, η Ρωσία επιβεβαίωσε ότι δεν θα μειώσει την παραγωγή για να καλύψουμε τις τιμές του πετρελαίου.

 S5

 

Βενεζουέλα

Η Βενεζουέλα είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς πετρελαίου στον κόσμο, αλλά χάρη στην οικονομική κακοδιαχείριση αντιμετώπιζε δυσκολίες στην αποπληρωμή των υποχρεώσεων της, ακόμη και πριν από την πτώση της τιμής του πετρελαίου.

Η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση «οικονομικής έκτακτης ανάγκης», ο πληθωρισμός τρέχει περίπου στο 141% και η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση της τάξης του 7%. Η ανάγκη για περικοπές δαπανών είναι σαφής, αλλά η κυβέρνηση αντιμετωπίζει δύσκολες επιλογές.

Η χώρα έχει ήδη από τις φθηνότερες τιμές βενζίνης στον κόσμο – οι επιδοτήσεις στα καύσιμα κοστίζουν στο Καράκας περίπου $ 12,5 δις. ένα χρόνο – αλλά ο Πρόεδρος Maduro απέκλεισε περικοπές των επιδοτήσεων και των υψηλότερων τιμών της βενζίνης.

Η προσοχή που δίνει η κυβέρνηση στο συγκεκριμένο θέμα είναι κατανοητή. Αρκεί να αναφέρουμε ότι μια αύξηση της τιμής της βενζίνης το 1989 προκάλεσε ταραχές που επέφερε εκατοντάδες νεκρούς.

 

 

Σαουδική Αραβία

Η Σαουδική Αραβία, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο και η χώρα μέλος που ασκεί την μεγαλύτερη επιρροή εντός του ΟΠΕΚ, θα μπορούσε να υποστηρίξει την τιμή του πετρελαίου με την μείωση της δικής της παραγωγή, αλλά υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι θέλει να το κάνει αυτό.

Θα μπορούσαν να υπάρχουν δύο λόγοι – να προσπαθήσει να επιβάλει κάποιου είδους πειθαρχία μεταξύ των χωρών μελών του ΟΠΕΚ, και ίσως να ασκήσει πίεση στην αναπτυσσόμενη βιομηχανία πετρελαίου σχιστόλιθου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ.
Παρά το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία χρειάζεται τις τιμές του πετρελαίου να κυμαίνονται περίπου στα $ 85 το βαρέλι μακροπρόθεσμα, έχει ένα αποθεματικό ταμείο περίπου $ 700 δις. και έτσι μπορούν να αντέξει χαμηλότερες τιμές για κάποιο χρονικό διάστημα.

Εάν μια περίοδος χαμηλών τιμών αναγκάσει ορισμένους παραγωγούς υψηλού κόστους να κλείσουν, τότε η Σαουδική Αραβία μπορεί να ελπίζει ότι θα πάρει μερίδιο αγοράς σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Ωστόσο, υπάρχει επίσης πρόσφατη ιστορία πίσω από την απροθυμία της Σαουδικής Αραβίας να μειώσει την παραγωγή. Στη δεκαετία του 1980 η χώρα είχε μειώσει την παραγωγή σημαντικά σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τις τιμές, αλλά είχε μικρή επίδραση και επίσης είχε πληγεί σοβαρά η οικονομίας της.

 

 

ΟΠΕΚ

Παράλληλα με τη Σαουδική Αραβία, οι παραγωγοί του Περσικού Κόλπου, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κουβέιτ έχουν συσσωρεύσει σημαντικά αποθέματα σε ξένο νόμισμα, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να έχουν ελλείμματα για πολλά χρόνια, αν είναι απαραίτητο.

Άλλα μέλη του ΟΠΕΚ, όπως το Ιράν, το Ιράκ και τη Νιγηρία, με μεγαλύτερες εγχώριες δημοσιονομικές απαιτήσεις λόγω του μεγάλου μεγέθους του πληθυσμού τους σε σχέση με τα έσοδα τους από το πετρέλαιο, έχουν λιγότερα περιθώρια ελιγμών.

Έχουν συνολικό αποθέματα σε ξένο νόμισμα λιγότερο από $ 200 δις, και είναι ήδη υπό πίεση από την αύξηση του ανταγωνισμού των ΗΠΑ.

Η Νιγηρία, η οποία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου της Αφρικής, έχει δει αύξηση στην υπόλοιπη οικονομίας της, αλλά παρά το γεγονός αυτό παραμένει σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενη από το πετρέλαιο.

 

 

Επίλογος

Πετρελαϊκές κρίσεις και αναταραχές υπήρξαν πολλές στο παρελθόν, άλλες εντονότερες και άλλες ηπιότερες. Ωστόσο, η παρούσα κρίση, αν θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι, είναι διαφορετική από αυτές του παρελθόντος. Αυτή την φορά αντιμετωπίζουμε μια κρίση υπερπροσφοράς και υπερπαραγωγής πετρελαίου, με της μεγάλες εξαγωγικές χώρες πετρελαίου να ‘‘πλημμυρίζουν’’ την αγορά με πετρέλαιο. Ταυτόχρονα η Κίνα μείωσε σε μεγάλο βαθμό την ζήτηση της, γεγονός που συνέβαλε στη μείωση της παγκόσμιας ζήτησης πετρελαίου και στην όξυνση της διαφοράς μεταξύ ζήτησης και προσφοράς. Το αποτέλεσμα ήταν η πίεση της τιμής του πετρελαίου προς τα κάτω.

S6

Οι προβλέψεις δείχνουν ότι η προσφορά και η ζήτηση θα συγκλίνουν στις αρχές του 2017. Ωστόσο δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι διότι οι μεγάλες πετρελαιοπαραγωγοί χώρες δεν δείχνουν σημάδια μείωσης της παραγωγής τους, ενώ η Κίνα βρίσκεται υπό τον σοβαρό κίνδυνο της οικονομικής ύφεσης.

 

Πηγές :

  • http://dw.com/p/1HjrP
  • http://www.iea.org/
  • http://news247.gr/eidiseis/afieromata/petrelaio-oi-kriseis-poy-sygklonisan-ton-planhth.1653557.html
  • http://www.theguardian.com/business/2016/jan/17/oil-price-woes-deepen-as-iran-vows-to-add-500000-barrels-day
  • http://www.kathimerini.gr/846219/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/to-iran-vy8izei-thn-timh-toy-petrelaioy
  • http://www.bbc.com/news/business-29643612

 

Στέλιος Βουβούδης

Φοιτητής οικονομικών επιστημών Α.Π.Θ.

Απάντηση