Δημήτρης Ντίνας, φοιτητής οικονομικών επιστημών ΑΠΘ:

Σε μια εποχή που το φορολογικό είναι ένα ζήτημα το οποίο θα μας απασχολήσει πάρα πολύ έντονα, θα πρέπει να δούμε πρώτα με ψυχραιμία και από όσο πιο τεχνοκρατική σκοπιά γίνεται τις μεθοδολογίες που μας καταγράφει η βιβλιογραφία και η οικονομική επιστήμη σε συνδυασμό με τη διεθνή εμπειρία και στηριζόμενος σε αυτά ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του.

Ξεκινώντας, λοιπόν την ανάλυση είναι χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε ότι η οικονομική επιστήμη διακρίνει δύο μεθοδολογίες φορολογίας, αυτής των έμμεσων φόρων, που είναι μια οριζόντια πολιτική που επιβαρύνει ισόποσα κάθε καταναλωτή και βρίσκεται μέσα στην τιμή του προϊόντος, ενώ η άμεση φορολογία χωρίζεται σε τρεις διακλαδώσεις που περιλαμβάνουν το αναλογικό, το προοδευτικό και το αντιστρόφως προοδευτικό. Αυτά τα τρία θα τα αναλύσουμε παρακάτω.

Σε αυτό το στάδιο θα μελετήσουμε το πώς η διεθνής εμπειρία μας δείχνει ότι εφαρμόζεται το μίγμα φορολογίας. Σε επίπεδο ΕΕ βλέπουμε λοιπόν ότι η άμεση φορολογία είναι η μερίδα του λέοντος στη φορολογική πολιτική, ενώ η έμμεση φορολογία δεν αποτελεί παρά μόνο ένα συμπλήρωμα στα φορολογικά έσοδα.

Από την άλλη όμως, στην Ελλάδα βλέπουμε το εξής παράδοξο η φορολογία να μην ταυτίζεται με το ευρωπαϊκό μίγμα πολιτικής, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων να προκύπτει από την έμμεση φορολογία, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται δυνατή η ευέλικτη πολιτική στο θέμα αυτό. Συνεπώς, ένα από τα πρώτα βήματα, που πρέπει να γίνουν στην οικονομική πολιτική της χώρας μας είναι η αλλαγή του τρόπου φορολογίας και η μετατόπιση του κέντρου βάρους από την έμμεση στην άμεση.

Προχωρώντας, την ανάλυση θα εξετάσουμε τα δεδομένα γύρω από τα τρία συστήματα φορολογίας που υπάρχουν, ξεκινώντας από το αναλογικό, που αποτελεί την μέθοδο φορολόγησης με έναν ενιαίο συντελεστή, ο οποίος αφορά όλα τα εισοδήματα. Συνεχίζοντας, το προοδευτικό σύστημα είναι μια μεθοδολογία, όπου πρώτα χωρίζονται σε κλάσεις τα εισοδήματα και όσο ανεβαίνει η κλίμακα εισοδήματος αυξάνεται και ο συντελεστής φορολόγησης για το υπολειπόμενο ποσό από τις προηγούμενες κλάσεις. Τέλος, το αντιστρόφως προοδευτικό είναι το ακριβώς αντίθετο με το προοδευτικό καθώς σ’ αυτό όσο αυξάνεται κλίμακα τόσο μειώνεται ο συντελεστής φορολόγησης από την προηγούμενη κλάση.

Κλείνοντας, θεωρώ ότι εν όψει της φορολογικής μεταρρύθμισης η συζήτηση γύρω από τη φύση του νέου φορολογικού είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και πάνω σε αυτό θα πρέπει να δούμε πως θα υπάρξει μεταφορά του βάρους από την έμμεση στην άμεση φορολογία και σ’ αυτή να εξεταστεί η ακριβής μορφολογία του συστήματος άμεσης φορολογίας που θα επιλεγεί, με καλύτερη δυνατή επιλογή κατ’ εμέ την προοδευτική φορολόγηση.

Απάντηση